การให้เหตุผล
การให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ที่สำคัญมีอยู่ 2 วิธี คือ
1. การให้เหตุผลแบบอุปนัย (Inductive Reasoning) เป็นการสรุปผลในการค้นหาความจริงจากการสังเกต หรือการทดลองหลายครั้งจากกรณีย่อยๆ
แล้วนำมาสรุปเป็นความรู้แบบทั่วไป ซึ่งข้อสรุปที่ไม่จำเป็นต้องถูกต้องทุกครั้ง
2. การให้เหตุผลแบบนิรนัย (Deductive Reasoning ) เป็นการนำสิ่งที่ยอมรับว่าเป็นจริงมาประกอบเพื่อนำไปสู่ข้อสรุปจากสิ่งที่ยอมรับแล้ว
- การสรุปที่สมเหตุสมผล (Valid) คือ
ข้ออ้างหรือเหตุที่เป็นจริงเป็นผลให้ได้ข้อสรุปที่ถูกต้อง
- การสรุปผลที่ไม่สมเหตุสมผล (Invalid) คือ
ข้ออ้างหรือเหตุเป็นจริง แต่ไม่เป็นผลให้ไดข้อสรุปที่ถูกต้อง
การตรวจสอบความสมเหตุสมผลนั้นสมารถตรวจสอบได้หลายวิธี แต่วิธีการหนึ่งที่นิยม คือ การวาดแผนภาพของเวนน์ – ออยเลอร์ เป็นการวาดแผนภาพตามสวมมิติฐานที่เป็นไปได้ แล้วจึงพิจารณาว่าแผนภาพแต่ละกรณีแสดงผลการสรุปตามที่สรุปไว้หรือไม่
- ถ้าแผนภาพที่วาดกรณีที่เป็นไปได้ทุกกรณีแสดงผลตามที่กำหนดจึงกล่าวได้ว่า
การสรุปผลนั้นสมเหตุสมผล
- ถ้าแผนภาพที่วาดกรณีที่เป็นไปได้ทุกกรณีไม่แสดงผลตามที่สรุปไว้
จึงกล่าวได้ว่า การสรุปผลนั้นไม่สมเหตุสมผล
ข้อความที่ใช้ในการอ้างเหตุผลมี 6 แบบ คือ
1. สมาชิกของเซต A ทุกตัว เป็นสมาชิกของเซต B
2.ไม่มีสมาชิกของเซต A ตัวใด เป็นสมาชิกของเป็นสมาชิกของเซต B
1. สมาชิกของเซต A ทุกตัว เป็นสมาชิกของเซต B
2.ไม่มีสมาชิกของเซต A ตัวใด เป็นสมาชิกของเป็นสมาชิกของเซต B
3. มีสมาชิกของเซต A บางตัว เป็นสมาชิกของเซต A
4.สมาชิกของเซต A บางตังไม่เป็นสมาชิกของเซต B
4.สมาชิกของเซต A บางตังไม่เป็นสมาชิกของเซต B
5. มีสมาชิกของเซต A หนึ่งตัวที่เป็นสมาชิกของเซต B
6. มีสมาชิกของเซต A หนึ่งตัวไม่เป็นสมาชิกของเซต B
รายละเอียด: เป็นเนื้อหาที่แสดงเป็นการสอนในห้องเรียน เรื่องการให้เหตุผลทั้งสองรูปแบบ รวมไปถึงลักษณะข้อความที่ใช้ในการอ้างเหตุผล
ที่มา : https://sites.google.com/site/khnitsastrm4/bth-thi-3-kar-hi-hetuphl 15 ก.ย. 2556
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น